Situatie in Syrië
Het buitenlands beleid van (nominale) toetredingskandidaat Turkije kan de EU allesbehalve ongemoeid laten. Dat geldt zeker ook voor Ankara´s interventies op het Syrische strijdtoneel.
Twee Turkse militaire campagnes in 2016 en 2018 hebben de enclaves Jarabulus en Afrin in Noord-Syrië tot Turkse militaire en economische protectoraten getransformeerd. Insiders spreken veelzeggend van een “Turkse Republiek van Noord-Syrië” in wording. Turkse verklaringen ter ondersteuning van de territoriale integriteit van Syrië blijken slechts lippentaal. Topprioriteit voor Ankara is indamming van het “Koerdische gevaar”.
Ondertussen bereiken mij noodkreten van christelijke zijde over noordelijk Syrië: Turkije zou erop uit zijn het gebied van christenen te zuiveren.
Hoge Vertegenwoordiger, hoe verhouden zich de belangen van de EU in Syrië tot de Turkse interesses en interventies aldaar?