Speech: De mensenrechtensituatie in Turkije
Daar staan we weer voorzitter. Weer een debat over de situatie in Turkije. Weer een debat over de schending van de rechten van gewetensgevangenen. Hoe veel en hoe vaak hebben wij daarover al niet gesproken. Terwijl talloze journalisten, politici en geestelijke leiders in Turkije achter de tralies zitten!
Wereldwijd zitten er zo’n 270 journalisten gevangen: 47 van hen zitten vast in Turkije. Talloze anderen zijn gevlucht. Advocaten die de journalisten bij staan hebben slechts beperkte toegang tot processtukken.
Ook gebruikers van sociale media worden regelmatig opgepakt, en dat zelfde lot treft Erdogan’s politieke tegenstanders zoals Selahattin Demirtas.
Spirituele leiders in Turkije zijn hun vrijheid niet zeker. Er zijn schijnprocessen tegen kerkleiders, en goederen van kloosters worden regelmatig met onteigening bedreigd.
Daarnaast papt Erdogan aan met schurken als Hamas-leider Haniyeh. De nieuwe omroep van Hamas, die wordt gefinancierd door Turkije, heeft als doel Erdogan te promoten in het Midden-Oosten. Voor mij is duidelijk voorzitter: geen woorden maar daden!
Al die resoluties over de situatie in Turkije maken weinig uit. Met alle teksten op papier steekt Erdogan slechts zijn gouden open haard aan. Het is tijd voor forse sancties tegen het regime in Ankara. Dat betekent dat Europese bedrijven mogelijk minder kunnen verkopen aan Turkije. Dat is dan jammer, de koopman wint al vaak genoeg.
Mensenrechten, en zeker die van gewetensgevangenen, zijn belangrijker dan geld verdienen aan handel met dubieuze landen zoals Turkije!
