Speech: Wetgeving inzake godslastering in Pakistan, in het bijzonder de zaak Shagufta Kausar en Shafqat Emmanuel
Collega's kijkt u even goed naar deze foto. Dit is het echtpaar waar het vandaag om gaat. Ik heb gevraagd of u even goed naar deze foto kijkt, omdat het gaat over deze mensen die gevangen zitten in Pakistan.
Ze zijn opgepakt en zitten sinds 2013 in de gevangenis en in 2014 hebben ze de doodstraf gekregen. Dit christelijke echtpaar. Ze zijn ervan beschuldigd dat ze tekstberichten in het Engels, hebben doorgestuurd via een telefoon naar een aantal mensen. Het zou gaan om blasfemische berichten. Ze kunnen nauwelijks hun eigen taal, het Urdu, spreken.
Ze zijn ter dood veroordeeld nu en ze wachten op hoger beroep. Die zaak is al talloze malen uitgesteld in Lahore. Dat komt waarschijnlijk omdat islamtische extremisten de rechters onder druk hebben gezet. Ik wil hier dan ook speciaal dank betuigen aan hun advocaat: Saif ul-Malook. Hij verdedigt dit echtpaar, zoals hij ook al eerder met succes Asia Bibi heeft verdedigd, die inmiddels vrij is.
Ik denk tegelijkertijd niet alleen aan dit echtpaar, maar ook aan de vele - mogelijk honderden - andere gelovigen. Gelovigen die vast zitten vanwege blasfemie in Pakistan. Denk aan ahmadi's, shi'a moslims. Denk aan sikhs en hindoes. Tallozen die vanwege die ellendige blasfemiewetgeving vastzitten.
Ik ben erg blij dat eigenlijk alle politieke fracties een krachtige gezamenlijke resolutie hebben gemaakt over deze kwestie. Vooral om de Europes Commissie te vragen om de SAP+-handelsbetrekking met Pakistan te herzien. Pakistan heeft heel veel voordelen en die moeten nu eens een keer goed kritisch worden bekeken.
