Kerkleiders over de situatie in de Palestijnse gebieden
De Eurofractie van de ChristenUnie bezocht van 20 t/m 24 februari Israël en de Palestijnse gebieden op uitnodiging van vertegenwoordigers van de organisaties Tent of Nations en The International Community of the Holy Sepulchre. Vandaag de derde blog over onze ervaringen.
In onze tweede blog werden drie voorbeelden van onrecht opgesomd. Het conflict tussen de Palestijnen en Israëli kent vele dimensies, maar discussies over deze kwestie worden vaak eenzijdig gevoerd. Zo valt op dat er weinig oog is voor Palestijnse christenen, zoals ik in mijn eerste blog al schreef.
Om die reden spraken we op woensdag 22 februari in Bethlehem ook met o.a. de Evangelisch-Lutherse kerkleider Munther Isaac en Rifat Kassis van Kairos, een organisatie die aandacht vraagt voor de situatie van christenen in de Palestijnse gebieden.
Bekering nodig
Het kan westerse christenen weinig schelen hoe het met hun Palestijnse broeders en zusters gaat. Met die duidelijke boodschap kwam Kassis. Hij vertelde ons dat hij nog amper reageert, wanneer hij hoort dat christenen hen willen beschermen. Volgens Kassis zouden kerken, als ze gevraagd wordt stevige posities in te nemen, uiteindelijk toch zwijgen. Tegelijkertijd legt men in het westen wel veel nadruk op mensenrechten. Men predikt gerechtigheid, maar in feite zou dat inhoudsloze diplomatie zijn. Hij vervolgde dat het zeer moeilijk is om de internationale gemeenschap te overtuigen van het onrecht dat hen wordt aangedaan.
Internationale kerkleiders
Een dag eerder waren wij, de Eurofractie van de ChristenUnie, al in gesprek geweest met verschillende internationale kerkleiders (van de Grieks-orthodoxe kerk, Rooms-Katholieke kerk, de Anglicaanse kerk en de Fransiscanen) die in de Palestijnse gebieden werken, en het viel ons op dat ook zij er veelal voor kiezen om niet over de bezetting te spreken. Men zei niet met rakketten te schieten, maar de kerkleiders zagen wel hun rechten en vrijheden wel ingeperkt worden. Ze zeiden daarentegen wel actie te voeren, maar niet gehoord te worden. Hun belangrijkste gereedschap zou vergeving zijn.
Moedeloosheid
Bij de internationale kerkleiders meenden we een bepaalde moedeloosheid op te merken. Ook uit het gesprek met Kassis bleek dat hij de situatie somber inziet, maar op het moment dat hij zei dat hij begint op te geven, protesteerde dominee Munther: “ik haat het als mensen het opgeven.” Kassis nuanceerde later zijn opmerking, maar duidelijk is dat ook bij hem een bepaalde mate van moedeloosheid was te ontwaren.
Volgens dominee Munther is het tijd voor de kerk om tot inkeer en bekering te komen, waarbij hij de relatie legde met Aswoensdag (de dag waarop ons gesprek plaatsvond). Hij vertelde dat de situatie voor Palestijnse christenen steeds schrijnender wordt. Veel mensen sterven zonder reden, jonge mensen raken gefrustreerd en op de een of andere manier weet men de hand te leggen op wapens. Volgens Munther is de EU hypocriet, omdat Israelische politici hun verhaal kunnen doen, maar het Palestijnse christenen wordt verboden. De VS zou Israël blindelings steunen, evenals de EU die ook loyaal is aan dat land.
Zelfs veel kerken zijn volgens Munther niet onafhankelijk, omdat ze bestuurd worden vanuit het buitenland, zoals de Grieks-Orthodoxe kerk vanuit Griekenland en de Rooms-Katholieke kerk vanuit Italië. De kerken zouden volgens hem wel in eenheid spreken, maar zijn wens is dat ze zich ook eensgezind tegen de bezetting zouden uitspreken.
Adviezen aan ons
Het standaard antwoord wat Kassis zei te geven wanneer hem om advies gevraagd wordt, is dat er meer bewustzijn nodig is. Palestijnse christenen het zwijgen opleggen, zei hij een belediging voor de vrijheid van meningsuiting te vinden. Hij voegde daar aan toe dat het voor hen belangrijk is om de kanalen open te houden, ook om te weten dat men niet compleet geïsoleerd is.
Munther sloot zich hierbij aan en zei dat de EU moet voldoen aan zijn eigen standaarden. Hij noemde dat de wereld verbolgen was over de misstanden in Qatar (vanwege de mensenrechtenschendingen rondom het WK voetbal, PvD), maar dat de internationale gemeenschap dat niet is als het om de Palestijnen gaat.
