Mijn visie op de natuurherstelwet en de visserij
Dat de natuur ook in en op zee hersteld en verbeterd moet worden is voor mij vanzelfsprekend. Dat de visserij moet verduurzamen en worden versterkt: logisch! De basisideeën van de natuurherstelwet zoal voorgesteld door de Europese Commissie steun ik dan ook. Maar, de knelpunten zitten echt in de uitvoering en de realisatie.
Over de volgende punten maak ik mij dan ook zorgen:
- Het door de Europese Commissie voorgestelde tijdschema om dit alles te verwezenlijken is echt te scherp en voor vrijwel alle betrokkenen (sectoren; lidstaten) onhaalbaar.
- Het ontbreekt in de Commissievoorstellen aan maatwerk want de situatie in alle zee-bassins wordt over één kam geschoren. Dat is niet terecht: de situatie van natuur en visserij is in de Noordzee heel veel beter dan in bijvoorbeeld de Baltische zee. Daar houdt de Commissie helaas geen rekening mee.
- In het verlengde daarvan heb ik daarom ook kritiek op het door de Commissie gekozen rechtsinstrument: de verordening. Die rechtsvorm kent geen maatwerk. De Europese Commissie had de voorstellen moeten presenteren in de vorm van een richtlijn, dan kunnen lidstaten - na instemming door de Commissie - specifieke maatregelen treffen per zeegebied.
- Het Europees Parlement heeft twee jaar geleden mijn rapport over de grootschalige bouw van windmolenparken in zee vrijwel unaniem aangenomen. Het parlement heeft met dit rapport gesteld, dat voorafgaande aan de grootschalige uitrol van windmolenparken in zee de effecten op de natuur, de zeebodem, het leven in zee en de visserij eerst in kaart moeten worden gebracht. En dat de negatieve effecten op bijvoorbeeld vissen en vogels ten zeerste beperkt moeten worden. De Europese Commissie heeft met dit standpunt van het Parlement nauwelijks of geen rekening gehouden in haar voorstellen.
Dus: ik steun de basisgedachten die ten grondslag liggen aan de Commissievoorstellen, maar de uitvoering moet echt beter en anders.
